به گزارش خبرنگار مهر، چندی پیش علیرضا دبیر و حمید سوریان به عنوان رئیس و نایب رئیس فدراسیون کشتی، نشست ویژه‌ای را برگزار کردند که مهمترین خروجی آن اعلام نمایندگی دبیر برای حضور در انتخابات هیأت رئیسه اتحادیه جهانی بود.
بطوریکه سوریان نیز در تشریح این موضوع اعلام کرد متولیان فدراسیون کشتی در نظر دارند یک نماینده از کشورمان وارد اعضای هیأت رئیسه اتحادیه جهانی شود که به همین دلیل رئیس فدراسیون در حاشیه رقابت‌های جهانی ۲۰۲۲ صربستان در این انتخابات شرکت خواهد کرد.
از سویی دیگر علیرضا دبیر هم بارها در ماههای گذشته از مکاتبات و رایزنی‌ها و جلسات حضوری سازنده و صمیمانه با نناد لالوویچ رئیس اتحادیه جهانی خبر داده و همواره معتقد است ارتباط خوب و نزدیکی با او دارد که این موضوع می‌تواند یکی از برگ‌های برنده او برای پیروزی در انتخابات هیأت رئیسه باشد.
همچنین سفر اخیر «پیتر باچا» رئیس فدراسیون کشتی مجارستان و عضو هیأت رئیسه اتحادیه جهانی به ایران و بازدید او از خانه کشتی و برپایی نشست‌های سازنده با دبیر نیز بر امیدواری او برای حضور درانتخابات افزوده و دبیر را مجاب کرده می‌تواند بعد از سال‌ها به عنوان نماینده ایران به جمع هیأت رئیسه اتحادیه جهانی راه یابد.
باچا حتی در زمان حضورش در ایران نیز اظهارات دلگرم کننده‌ای را خطاب به متولیان کشتی ایران مطرح کرد و گفت: «با لالوویچ چندین جلسه داشتیم که حتماً یکی از سهمیه‌های اتحادیه جهانی از آن ایران باشد. ما هر دو سال یک بار انتخابات برگزار می‌کنیم که هم ما و هم کشورهای همسایه باید کمک کنیم تا یک ایرانی هم در عرصه مدیریت کشتی جهان حضور داشته باشد.»
به هر حال متولیان فدراسیون کشتی امید زیادی به موفقیت دبیر در انتخابات دارند؛ تا جائیکه محمدابراهیم امامی سخنگوی فدراسیون هم صراحتاً از روابط سازنده علیرضا دبیر با نناد لالوویچ خبر داده و مدعی شده لاوویچ همواره ایران را مستحق داشتن یک کرسی در اتحادیه جهانی کشتی دانسته است.
اما تجربه نشان داده واقعیت حضور در انتخابات هیأت رئیسه اتحادیه جهانی کشتی و رسیدن به یکی از کرسی‌های ارزشمند این جمع به ابزار و تمهیدات فراوانی نیاز دارد. تمهیداتی که حتی سخنگوی فدراسیون کشتی هم به آن اذعان دارد و معتقد است: «با دیپلماسی ورزشی می‌توان ورزش کشتی ایران را عضوی از اتحادیه جهانی دانست. ایران پیش از رسول خادم مدت‌ها این پست را در اتحادیه جهانی نداشت. در زمان خادم با هزینه و پیگیری کشتی ایران عضوی از این اتحادیه شد که البته پیش از اتمام دوره از این سمت استعفا داد. هم اینک این جایگاه بیش از پیش برای کشورمان حس می‌شود و با رایزنی و تلاش باید موجب احقاق حق و شرایط را برای ورزش اول کشور مهیا کرد.»
بی تردید علیرضا دبیر به خوبی با پیچ و خم‌های دیپلماسی و کسب پیروزی در انتخابات هیأت رئیسه اتحادیه جهانی آشناست و به قول معروف بی‌گُدار به آب نخواهد زد، اما هنوز مشخص نیست پشت رئیس فدراسیون به چه تکیه‌گاه مستحکمی گرم شده که قرار است وارد گود انتخابات شود. تصمیمی که برد و باخت در آن اهمیت و تبعات زیادی دارد.
حضور دبیر در انتخابات و راهیابی او به هیأت رئیس اتحادیه جهانی اتفاق بزرگ و غرورآفرینی است که می‌تواند جایگاه ایران را با ثبات‌تر از قبل کند، اما در سالهای گذشته بارها دیده ایم، نامزدهای ایرانی با وجود اسم و رسم فراوان و داشتن افتخارات جهانی و المپیک، اسیر لابی‌های پشت پرده انتخابات شدند و در حالیکه خود را در یکقدمی کرسی هیأت رئیسه می‌دیدند به هدفشان نرسیدند.
با تمام این اوصاف باید در همین گام نخست از رئیس فدراسیون کشتی برای موفقیت در انتخابات حمایت کرد، چرا که او نماینده کشتی ایران است و راهیابی‌اش به اتحادیه جهانی، نویدبخش روزهای طلایی و اتفاقات مثبت در آینده خواهد بود.
