محمد احمدی معتقد است به طور متوسط اگر قیمت هر بلیت را ۱۰ دلار در نظر بگیریم و قیمت هر دلار را ۵۰ هزار تومان، مبلغ هر بلیت سینما تقریبا ۵۰۰ هزار تومان می‌شود این در حالی است که قیمت بلیت در ایران چیزی حدود یک و نیم دلار است.  البته منکر این ماجرا نمی‌شوم که همه چیز ما علی الخصوص هزینه‌های تولید نسبت به آن‌ها ارزان‌تر است ولی اگر پرده سینما یا ویدئو پروژکتور آسیب ببیند هزینه تعمیر آن با دلار است.

الیکا عبدالرزاقی می‌گوید سال  ۸۵ که «باغ مظفر» را کار می‌کردیم پشت صحنه‌هایش پخش می‌شد اما من هیچ وقت نبودم وقتی جویا شدم گفتند که خنده‌های من قابل پخش نیست خیلی ناراحت شدم که سبک خندیدن من می‌تواند قابل پخش باشد یا نباشد یکی از همان عزیزان که به نظر من از افراد معتبر تلویزیون بود  گفت که نگران مخاطب هستند و می ترسند مخاطب واکنش نشان بدهد چون عادت ندارد ببیند یک زن جلوی دوربین قهقه می‌زند اما من انقدر خندیدم که عادت مخاطب تغییر کند وقتی در برنامه زنده خندیدم دیگر نتوانستند مانع پخشش شوند.

مقداد شاه‌حسینی معتقد است، ما یک زمانی صدای آقای قربانی را برای سریال «مدار صفر درجه» می‌شنیدیم، حالا همان سریال را با آثار تولیدی امروز مقایسه کنید، متوجه افت کیفیت اثر می‌شوید، یعنی شما تدوین بد می‌بینید، اصلاح رنگ بد می‌بینید، بازی بد می‌بینید و همین هم باعث می‌شود که نشنیدن صدای آن هنرمندان چندان عجیب به نظر نرسد.

نظر کوتاهی است که از دل یک خبر کوتاه‌تر می‌آید؛ اما می‌تواند عمق نگاه و نحو مدیریت را نشان دهد. تیتر خبر را روزنامه کیهان نوشته است: «تحریمی‌ها را تحریم کنید»؛ آن‌هم در بخش اخبار ادبی و هنری. دقیق مشخص نیست که این‌یک دستورالعمل قطعی است یا فضاسازی برای تحمیل طرح و نقشه‌ای که از قبل برنامه‌ریزی‌شده؛ هرچه هست یک نگرش کلان را بی‌تعارف روشن می‌کند.

گلاره عباسی درباره بازی در کنسرت نمایش «قصه ترانه‌های ماندگار» می‌گوید نقش عاطفه با اینکه کوتاه بود اما یک واقعیت و نمایش مخلوط بود و ما باید یک فاصله‌ای بین این نمایش و واقعیت ایجاد می‌کردیم که خیلی برایم جذابیت داشت و تجربه خوبی بود، ولی ما پراکنده اجرا رفتیم و این پراکندگی خیلی آسیب زد. در هفته پایانی که یک هفته پشت هم اجرا رفتیم واقعا یک اتفاقات دیگری در صحنه افتاد. متاسفانه همیشه در حال سرد و گرم شدن بودیم، تا می‌خواستیم با صحنه اخت شویم اجرا کنسل می‌شد.

محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی که سکان‌دار این روزهای سینمای ایران است در گفت‌وگویی مفصل با خبرگزاری ایرنا که در دو بخش منتشر شد به نکات متعددی اشاره و نظراتش را تشریح کرد. او و همکارانش در سازمان سینمایی همیشه نسبت به انتقادات خانواده سینما که با جریان مطبوع آنان هم‌نظر نیستند، تهاجمی و تند برخورد کرده، جوابیه و بیانیه و اظهارات آتشین نوشته و صادر کرده‌اند. از جمله در همین گفت‌وگو که او منتقدان را «اخلال‌گران در مسیر پوست‌اندازی سینما» دانست و بر آنان تاخت.

مبلغ نوشت: حجت الاسلام والمسلمین حسین تهرانی میگوید : از اولین افرادی که امام برای تشکیل فقهای شورای نگهبان در نظر داشتند ایشان بود ولی ایشان این مسئولیت‌ها را نمی‌پذیرفت یعنی خدمت امام هم می‌رفت عرض می‌کرد که اگر شما امر را تکلیف کنید و نظرتان نظر مولوی باشد چشم، اطاعت می‌کنم ولی اگر نه به عنوان پیشنهاد ارشاد می‌کنید من دوست دارم کارهای علمی و طلبگی بکنم.

مبلغ نوشت: مبلغ / یک خطیب و مفسر قرآن میگوید: جناب آلوسی در تفسیر سوره دهر که در شأن حضرت زهرا و امام علی(ع) نازل شده است برعکس همه سوره های دیگر،در نعمات بهشتی نامی از حورالعین نیمبرد که دلیل آن این هست که اینجا صحبت از فاطمه است و خداوند میخواهد به علی بگوید که حورالعین در مقابل فاطمه کسی نیست!

«ممیزی» یا همان «سانسور»، سال‌هاست کابوس سازندگان فیلم و سریال‌هاست و اتفاقات چند روز اخیر نشان داده که تلویزیون و شبکه نمایش خانگی هم فرق چندانی با هم ندارند؛ تنظیم‌گر یا ناظرِ هر مدیوم، به نسبت خطوط قرمزی که تعیین کرده، ملاحظاتی را بر محتوایی که منتشر می‌کند، اعمال خواهد کرد و در این مسیر گاه نظرات شخصی هم دخیل می‌شود.

میزگرد مساله اصلی ایران ، به دنبال راه هایی است که از طریق آن، در میان مردم و نمایندگان سیاسی آن ها با حاکمیت سیاسی سیاست «هم مسالگی» تحقق یابد، سیاستی که هر یک از دو طرف در واحدی ملی به نام ایران خود را متعهد به اجرای آن بدانند. موضوعی که در صورت شکست، سایه ابرهای تهدیدات جهانی علیه ایران گسترده می شود. ضمن آن که بدون آن هر نوع توسعه ای منتفی است.