در هفته گذشته ما در گروه فرهنگی خبرآنلاین بودجه چند سریال که تلویزیون ساخته یا در دستور کار دارد که بسازد را بررسی کردیم. گزارشی تحلیلی که مبنای آن تخمین و شواهد موجود در رفتار صداوسیما در ساخت سریال‌های مشابه «الف ویژه» است.

در دوره ریاست پیمان جبلی بر صداوسیما بودجه‌های این سازمان از سال ۱۴۰۰ تا کنون به ترتیب ۴۶ و ۴۲ درصد رشد داشته درصورتی که میزان ریزش مخاطب بیش از این حرف‌ها بوده است.

تلویزیون، با ساخت برنامه‌های که نامش را طنز گذاشته بیش از آن که تلاش کند تا مخاطب را اقناع‌ و با خود همسو کند او را به مرز خشونت کشانده است.

«الآن خیلی از بزرگواران به صداوسیما نمی‌آیند و قهر هستند و موفق نشدیم که خیلی از بزرگواران را با صداوسیما آشتی دهیم اما تلاش ما این است که علی‌رغم این سختی‌ها و دشواری‌ها بتوانیم عده‌ای از اساتید را که تشریف نمی‌آورند، دعوت کنیم. این هم به خاطر رویکردهای کم‌وبیش تنگ‌نظرانه‌ای بوده که قبلاً بر صداوسیما حاکم بوده یعنی از نظر من انتقادی که به صداوسیما در این حوزه می‌شود این است که مقداری تنگ‌نظرانه به حضور خیلی از اهالی اندیشه و فکر نگاه می‌کرده، این انتقاد واردی است و باید جبران شود.»

رضا ابوفاضلی، معتقد است اشتباه برخی از مسئولین سازمان صداوسیما و جابه‌جایی کنداکتور پخش سریال، موجب شده تا گمان شود «آتش سرد» تقلیدی از «بی‌نشان» است.

رضا ابوفاضلی، معتقد است اشتباه برخی از مسئولین سازمان صداوسیما و جابه‌جایی کنداکتور پخش سریال، موجب شده تا گمان شود «آتش سرد» تقلیدی از «بی‌نشان» است.

کامران نجف زاده خبرنگار صداوسیما که سال‌ها در دفتر نیویورک این سازمان بود، از پایتخت سیاسی و اقتصادی آمریکا به تهران بازگشت و با انتشار ویدئویی در صفحه شخصی‌اش حاشیه‌ تازه‌ای را برای سازمان رقم زد، او در یک استوری به مخاطبانش گفت: «از اینجا به بعد اگر مایل باشید در صفحه اینستاگرامم بیشتر با هم خواهیم بود.»

مسعود روشن‌پژوه معتقد است که کیفیت ساخت مسابقات تلویزیونی کاهش یافته چون به مخاطبان توجهی نمی‌شود.

بیژن عبدالکریمی باور دارد که صداوسیما به عنوان یک رسانه داخلی، در خبر رسانی و جذب مخاطب بسیار کم کاری کرده و به عبارتی جنگ رسانه‌ای را به دشمن باخته است.

انجمن صنفی شرکت‌های ویدئویی آنلاین، با انتقاد از سیاست‌های ساترا و صداوسیما، تاکید کردند رگولاتوری باید بر شبکه نمایش خانگی نظارت کند که با تعامل سازنده و به دور از تضاد منافع، از رشد و پیشرفت این صنعت مسرور و خشنود باشد و نه غمگین و افسرده!