موج کرونا بر اقتصاد ضربه محکمی زد. در این میان هنر هم ‌آسیب دید. در میان هنرها هم تعطیلی تئاتر به دلیل ارتباط زنده‌اش با مخاطب آسیب بیشتری دید. اما بعد از کرونا و بازگشایی سالن‌های تئاتری نورامیدی در دل هنرمندان روشن شد و کم کم تئاتر داشت مخاطبان خود را پیدا می‌کرد که شرایط روز جامعه باعث شد دوباره تئاتر تعطیل شود و هنرمندان بار دیگر بیکاری را تجربه کردند.

تعطیلی ۴۵ روزه تماشاخانه‌های نمایشی در کشور، تئاتر را با رخوت و رکودی جدی روبه‌رو کرده بود و هنوز آثار آن مشهود است؛ اما حالا آثار جدیدی به اجرا در می‌آیند، بلکه به این پیکر بی جان، جانی دوباره بدهند.

«فصلنامه تئاتر معلولین» وارد دومین سال عمر خود شده است. این دوفصلنامه تئاتر در جدیدترین شماره خود «علیه بازیگری» مطلب منتشر کرده است

«مدیران سازمان صداوسیما در سطح شبکه‌ای، خرد و کلان، تصمیم گرفتند حوزه تولید تله‌تئاتر را کنار گذارند. ما هنوز نمی‌دانیم که آن‌ها با چه نگاه و انگیزه‌ای این تصمیم را گرفتند. مدیران سازمان صداوسیما در ظاهر با حرفه‌ای‌های تئاتر جلساتی را در این سال‌ها برگزار می‌کردند تا موافقتشان را برای تولید تله‌تئاتر اعلام کنند؛ اما در دهه گذشته، هیچ‌گاه عملی از آن‌ها ندیدیم.»

تماشاخانه‌های خصوصی بعد از مدت‌ها بازگشایی شده‌اند. این بازگشایی موج امیدی در دل هنرمندان تئاتری ایجاد کرده است. تداوم این موج با استقبال تماشاگران همراه خواهد بود.

پیتر بروک که روز گذشته چشم از جهان فروبست یکی از عمیق‌ترین کارگردانان جهان بود که تجربه‌های شگرفی در دنیای نمایش داشت. تجربه‌های نمایشی که به دنبال کشف انسان و جهان او بود و دیگر تکرار نشد. او در فرهنگ‌های مختلف می‌گشت و با مردمانش زندگی می‌کرد تا آن لحظه ناب نمایشی را دریابد و بر صحنه روایت کند.

مسعود دلخواه، می‌گوید او استادی رادیکال در دانشگاه نیست، چرا که مجبور است آثار و نظریه­‌های محافظه‌کارتر و تثبیت شده را تدریس کند، ولی در هنر، رادیکال است.